W 1943 roku Stanisław Górnisiewicz wydzierżawił od piekarza Wawrzyńca Sadzikowskiego lokal przy Garbarskiej 12. Wstąpił do Cechu Piekarzy Krakowskich. Współpracował z Radą Główną Opiekuńczą przekazując za jej pośrednictwem pieczywo do więzień, a także piekł chleb i suchary dla ruchu oporu.
W 1948 roku wykupił lokal. Władze postanowiły upaństwowić piekarnię. Ale, gdy komisja mająca przejąć pracownię stwierdziła, że zakład posiada stary system pieców zrezygnowała z upaństwowienia, dochodząc do wniosku, że wkrótce piekarnia ta i tak padnie. Stanisław Górnisiewicz zmodernizował urządzenia. Jego piekarnia stała się jedną z najlepszych w Krakowie. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku trzykrotnie zajmowała pierwsze miejsce w konkursach organizowanych przez Izbę Rzemieślniczą na najlepszy tego typu zakład w Krakowie. Stanisław Górnisiewicz zasłynął, jako twórca rogali, nazwanych jego nazwiskiem. Od 1967 roku prowadził piekarnię z synem Emilem.
Gdy zmarł w 1972 roku przejęli ją synowie Emil i Jerzy, którzy wcześniej nauczyli się fachu od niego. W latach osiemdziesiątych systematycznie wymieniali stare maszyny i urządzenia. Obecnie piekarnia produkuje tradycyjne polskie pieczywo z zachowaniem starych receptur. Można tu nabyć dziewięć gatunków chleba, dwadzieścia rodzajów bułek oraz różne wyroby półcukiernicze. Piekarnia zatrudnia pięciu pracowników.
Kwalifikacje czeladnika piekarskiego zdobyło tam pięćdziesiąt osób. Emil Górnisiewicz należy do grona założycieli Stowarzyszenia Rzemieślników Piekarstwa RP, gdzie pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego. Był też podstarszym Cechu Rzemiosł Spożywczych w Krakowie, przewodniczącym komisji egzaminacyjnej do spraw piekarstwa w Małopolskiej Izbie Rzemiosła i Przedsiębiorczości, i członkiem Komisji Rewizyjnej Związku Rzemiosła Polskiego, zaś Jerzy Górnisiewicz przewodniczącym komisji rewizyjnej w Cechu Rzemiosł Spożywczych.
